کاش میدانستیم چه غریبانه زیر چتر تنهایی به ابدیت سپرده شدیم
کاش زورق خیانت ها در میان تلاطم راستی ها غرق می شد
کاش نگاه های معصومانه و بی هوسمان
در ژرف ترین نقطه احساسمان رخنه میکرد
کاش شاپرک حقیقت در هاله ی ابهام نمی سوخت
کاش بی پروا قفس زرین کوب دل را می شکستیم
تا شاید کبوتر عشق پرواز را به خاطر می سپرد
کاش قاصدک مهربانی ها در تپش مکرهایمان پایمال نمی شد
کاش دوست داشتن هایمان رعیت زمان نبود و ما
خارج از قلب ثانیه ها تا ابد عشق را می ستاندیم...
نظرات شما عزیزان: